25 November 2011

Bijna niemand wil nog Italiaanse schuldpapier. 

Bijzonder eigenlijk. Waar de Japanse overheid vrolijk tot 200% van het BNP mag lenen, is het bij Italiaanse overheid al gebeurd bij 120%. Het moet gezegd geworden in vergelijking met andere landen heeft de Italiaanse overheid zich netjes gedragen in de afgelopen jaren. Helaas was de uitgangspositie van de Italianen al slecht, vandaar de beleggers Italië alsnog hebben afgeschreven. Het is wat mij betreft volledig toe te schrijven aan Berlusconi en consorten. Hadden ze eerder maatregelen genomen om de Italiaanse markt te liberaliseren en extra bezuinigingen hadden doorgevoerd was de dag des onheils niet vandaag geweest, maar hadden ze die nog jaren kunnen uitstellen. Echter Berlusconi riep zoals we allemaal inmiddels weten: onze schuld jullie probleem. Dat betekende exit Berlusconi. Helaas betekende het vandaag ook  dat bijna niemand meer Italiaanse schuldpapier wilde kopen met als gevolg dat de Italiaanse overheid meer dan 6% moest betalen voor 2jaars papier en voor 5jaars papier. De rode vlag is omhoog gegaan. Heel bijzonder dat een half jaar geleden het kopen van Italiaanse schuldpapier nog doodnormaal was en we nu met ze allen naar de uitgang rennen.

Wat nu? De opties zijn beperkt. 300 miljard aan de Italianen geven om hun schulden te herfinancieren in 2012? Is dat een goed idee? Klinkt als wel een erg grote subsidie. Als we dat niet willen doen, immers voor de rest zijn er geen kopers meer, wat dan?

Het heeft mijn voorkeur dat de Italianen een haircut doen van gemiddeld 20%, daarmee terugvallen naar 100% en vervolgens moeten worden verplicht de schuld verder te doen afbouwen naar 90%. Maar ja, het is moeilijk voor te stellen gegeven de traagheid van processen, dat het juridisch haalbaar is een haircut van 20%. Je zou kunnen denken aan het teruggaan naar de Lira en op die manier de haircut regelen, een devaluatie er door drukken en de Italianen hebben ook hun feestje.

Dit feestje van wijzen naar de Italianen moet niet te lang duren. Alhoewel ik zeker niet pleit om landen die de regels niet naleven te belonen, is het mijn inziens al te laat om je nu nog roomser dan de paus te gedragen. Jarenlang worden de regels genegeerd, landen als Griekenland en Spanje draaien grote tekorten op de handelsbalansen, voeren in zekere zin wanbeleid en je doet er niets aan. Om vervolgens te doen alsof je neus bloed en bijna niets doet, lijkt toch vooral een logische maar niet een erg verstandige reactie. Wie fouten maakt moet op de blaren zitten. Oftewel wij uit het noorden moeten nu bloeden voor die graaiers uit het zuiden.

Over het zuiden gesproken, het verbaasde mij dat België zolang buiten schot bleef. Een stuurloos land met een hoge schuldquote en banken met bestuurders die het buskruit niet uit hebben gevonden. Dat kan toch niet goed gaan? En dat blijkt ook, inmiddels mag de Belgische overheid ook 6% rente betalen op hun staatsobligaties.

Nog steeds vind ik het onbegrijpelijk dat Dexia ooit Labouchere kocht van Aegon. Het was al onbegrijpelijk dat Legiolease gekocht werd door Aegon, het was werkelijk niet te bevatten dat Dexia dit onderdeel weer kocht van Aegon. Sindsdien heb ik weinig vertrouwen in Belgische banken. Fortis leek het aardig te doen, totdat het duidelijk werd dat ook daar de grootste willen zijn belangrijker was dan een goede bankier zijn. En niet te vergeten, schijnt KBC er ook niet lekker te voorstaan. Je vraagt je af welke Belgische Bank er nog wel goed voor staat. Al met al is de Belgische overheid deze week zo goed als opgegeven door de obligatiemarketn. Hoe moeten we nu de acronym PIIGS uit breiden? tot PIBIGS of BIGPIS?

Binnenkort lijkt daar mogelijk Oostenrijk bij te komen. Oostenrijkse banken hebben fors in Oost Europa geïnvesteerd  Hun favoriete methode was het lenen van Zwitserse franken aan particulieren. De nood werd zo hoog dat de Zwitserse centrale bank zich genoodzaakt voelde om de appreciatie van de franc te stoppen. In ieder geval het land met relatief de hoogste percentage hypotheken uitstaand in euros en francen is Hongarije. Het was al bekend dat Hongarije er niet lekker voorstond maar sinds vandaag lijken ze volledig af te stevenen op een bankroet, met natuurlijk allerlei kwalijke gevolgen, waarbij in ieder geval niet de geldnemers maar ook de geldgevers mee worden gesleurd. Ooit begon de crisis van de jaren 30 in Oostenrijk met een faillissement van een Oostenrijkse bank. De vraag nu is, zal het weer een Oostenrijkse bank zijn die massale paniek gaat veroorzaken? We zullen zien. Zelf lijkt me Unicredit ook een geschikte kandidaat. Naast een grote exposure naar Oost Europa, een zwakke balans en voldoende exposure naar Italië. Het moet geen pretje zijn om nu Unicredit te mogen leiden. Vergeten tijdig geld op te halen en verliezen everywhere.... En ja even naar de Italiaanse overheid stappen is er ook niet bij. Wat kunnen die in deze tijd nog voor je doen. Dan maar naar de Europese Centrale Bank. De vraag is of je daar wel aan het goede loket aanklopt, anders blijft die ook dicht.

We gaan met hoog tempo met zijn allen naar de afgrond. Volgens velen heet die de breakup of de euro. Ik hou het liever op de volgende quote: The end of the World as We know it.




No comments: