Cyprus in crisis

Vandaag wordt het even spannend. Het Cypriotische parlement moet instemmen met een reddingsplan wat impliceert dat de spaarders van de Cypriostische banken moeten bloeden. Een moeilijke beslissing. Niet instemmen betekent dat alle banken onmiddellijke failliet gaan en het land zichzelf in een diepe crisis werpt. Wel instemmen met dat de spaarders belasting moeten betalen betekent dat Cyprus zijn status als belastingparadijs kwijt is en een massale uitstroom van spaargeld met lede ogen zal moeten accepteren. En daarmee wordt de Cypriotische bancaire sector (toch wel de melkkoe van Cyprus) een zware slag toegebracht. Je kan niet anders concluderen dat Cyprus ook in dit scenario jarenlang zal moeten lijden door de hoge schuldenlast in combinatie met lage/negatieve economische groei.

In ieder vanuit het neutrale perspectief is de "hair cut" voor spaarders op Cyprus volledig gerechtigvaardigd. In Nederland betalen spaarders jaarlijks 1,2% van hun vermogen dus in die context is het al redelijk dat de spaarders mee betalen aan het begrotingstekort van hun land. Uit het perspectief dat als spaarders hun geld uitzetten bij een  niet solvabele bank niet alles meer terugkrijgen (wat natuurlijk in Cyprus aan de hand) is het ook logisch om alle spaarders boven de 100.000 euro harder aan te slaan.

De hardnekkig weigering van de Cyprioten om aan het plan mee te werken, kan behoorlijke grote impact hebben op de financiele markten, maar gegeven dat het in het geval Cyprus het toch alles redelijk lijkt dat de Cyprioten (en rijke Russen) mee betalen aan hun eigen redding, moet het risico dat Cyprus zich liever zelf opblaast dan een dure reddingsboei te accepteren voor lief worden genomen.