Het is een mooie wereld.

Eigenlijk is het bijzonder om te zien hoe groot de invloed is van economische politiek op het uiteindelijke resultaat van beleggers. Dankzij de ruime monetaire politiek van Greenspan en consorten, werden de onroerend goed beleggers op hun wenken bediend. Economische groei, lagere rentes er is geen beter concept voor stijgende huizenprijzen. Natuurlijk heeft de onroerend goed bezitter in de Verenigde Staten er het meest van genoten, maar het kan niet ontkend worden dat wereldwijd de onroerend goed prijzen fors zijn gestegen dankzij door de FED georchestreerde aantrekkende wereldwijde economische groei.

Natuurlijk creert een ruim monetair beleid inflatie en het goed wat het meest schaars is, zal het meeste in prijs stijgen. Wel niet heel toevallig blijken met name grond- en brandstoffen de pan uit te zijn gerezen.

De afgelopen 9 maanden is de Amerikaanse monetaire autoriteit begonnen met het verhogen van de rente. Het bijzondere van deze monetaire verkrapping is dat de financiele markten doen alsof hun neus bloed. Mensen blijven als gekken onroerend kopen, aandelenprijzen blijven zich op een relatief hoog niveau handhaven alsof er geen einde aan de groei komt en de Amerikaanse consument weet nog steeds niet dat ze moeten gaan sparen. Eind jaren 90 gold dat u gek bent als u winst maakt, nu geld voor de Amerikaanse consument de gouden regel, u bent gek als u niet in het rood staat. Alhoewel er al stemmen op gaan dat we een einde zullen zien dat de monetaire verkrapping cyclus ben ik er niet gerust op. Greenspan gaat binnenkort met pensioen, Bush dient niet meer te worden herkozen en waarschuwingen van Greenspan worden in de wind geslagen. Als we ook nog eens rekening houden met het feit dat kern inflatie in de Verenigde Staten inmiddels boven de 3% ligt, lijkt het toch logisch dat we nog twee rondjes renteverhogingen krijgen, met de mogelijkheid op meer. Met name met het laatste wordt duidelijk geen rekening gehouden door de financiele markten. Natuurlijk komen we van een uitzonderlijk laag punt, maar vanaf nu hakken de renteverhogingen er gewoon weer in. Om maar eens een voorbeeld te geven: kopen van aandelen mbv geleend geld is inmiddels weer duur geworden voor particulieren. 5% was te harden, je had dat al bijna terug door uitbetaling van het dividend, maar inmiddels zitten we toch al op 6-7%. Hetzelfde geldt natuurlijk voor banken en hedge funds die verzot waren op kort lenen en lang uitzetten. Ooit kregen ze gratis 3%, nu is dat geslonken met 50% en is het verschil tussen de 10jaars en dagrente nogmaar 1,5%. Aangezien het herstel van de Amerikaanse economie voor een groot deel werd gedragen door de financiele sector, kan geen andere conclusie worden getrokken dan dat de winst van de Amerikaanse bedrijven weer omlaag gaat.

De eerste echte scheurtjes in het Amerikaanse verhaal zijn inmiddels zichtbaar. General Motors is niet meer instaat om winst te maken. De afgelopen jaren maakten ze dankbaar gebruik van de lage rente voor allerlei leuke aanbiedingen en financieringsopties, maar nu met een rente niveau dat weer 2% hoger ligt, begint dat toch wat duur te worden. Zoals de Oostenrijkse school altijd verkondigde, verkrijg je door een te lage rentevoet, misallocatie van investeringen en dergelijke, maar General Motors is daar een mooi voorbeeld van. Er stond een interessant artikel over General Motors in de business week en eigenlijk was er maar een conclusie mogelijk, General Motors moet als de bliksem gaan reorganiseren anders heeft het bedrijf een groot probleem. De meeste beleggers hebben de hoop al opgegeven, immers het bedrijf is minder waard dan wat GM nog in kas heeft. De eerste vulture capitalist heeft zich inmiddels gemeld en er valt natuurlijk geen andere conclusie te trekken dan dat er nog velen zullen volgen.

De Chinezen maakten afgelopen maand aanstalte om hun munt binnenkort te revalueren, hoe eerder hoe beter (zie het vorige artikel), maar de verwachtingen zijn daar omtrent nog steeds laag gespannen. Het blijft moeilijk voorstellen, het is alsof Ferrari aan de formule 1 moet mee doen zonder Michael Schumacher. De luxe positie waarin de Chinezen momenteel zitten, geef je niet graag op tenslotte. Het pluche van de driver seat is werkelijk niet te versmaden.

Al met al kan het nog alle kanten op, de belangrijkste vraag is of de FED doorgaat met de renteverhogingen en tot welk niveau dan. 50 basispunten zit waarschijnlijk nog in de koersen verwerkt, maar wanneer ze er nog eens 100 basispunten bovenop doen, ja dan is de vraag hoe de markten gaan reageren. Voorlopig blijf ik 50% belegd, al moet ik toegeven dat het erg verleidelijk is om de Chinese en Indiase stieren met meer inleg te gaan berijden. Helaas is het probleem dat ik bang ben dat het zulke dollemansritten zijn dat ik er van afgegooid word. Dat laatste maakt me voorzichtig, maar toch de stieren blaken van gezondheid, hetgeen de verleiding groot maakt.